Historia Klewa

Klew, to miejscowość w Gminie Żarnów, która jest oddalona od Opoczna o prawie 36 km. Skąd pochodzi nazwa tej wioski i jakie wydarzenia są z nią związane? Pierwsza wzmianka na temat tej wsi pochodzi z 1511 roku i notowano ją jako Chlew. Od 1577 roku w zapiskach widniała jako Kleff, jednak w 1883 roku wróciła do pierwotnej formy. Obowiązująca dziś postać Klew po raz pierwszy pojawiła się w dokumentach w 1969 roku.

W publikacji " Nazwy miejscowe Polski. Historia, pochodzenie, zmiany", wydanej pod redakcją językoznawcy Kazimierza Rymunta, nazwa Klew określana jest jako niejednoznaczna. Naukowcy, którzy opracowali te materiały, tłumaczyli, że według nich ta nazwa pochodzi od wyrazu chlew, a obecna forma ukształtowała się w wyniku zmiany "ch" na "k", do której doszło w tym konkretnym przypadku na przestrzeni lat. Niektórzy z z tych językoznawców twierdzą jednak, że ich zdaniem nazwa ta jest pozostająca w związku z wyrazami "kluć, klwać", o pierwotnym znaczeniu "miejsce wydrązone", zatem odpowiadających semantycznie wyrazowi dziupla (dial, dupla).

Nazwy tego typu jedynie w naszym regionie są rzadkością. Dla porównania w powiecie łowickim jest Klewków, a w Karpatach jest natomiast prawdziwe oblężenie Klewani czy Klewików. Językoznawca, profesor Stefan Hrabec, na łamach swoich artykułów onomastycznych w "Nazwach geograficznych Hucukszczyzny", łączy tego typu nazwy z wyrazem pochodzenia romańskiego "klywa" oznaczającego góra. Zdaniem Marii Kamińskiej Klew z naszego terenu nie jest spokrewniony z karpackimi nazwami, jednak ja nie zgodzę się z tą opinią. Co zatem z Diablą Górą, która znajduje się w bliskim sąsiedztwie omawianej teraz miejscowości? Według mnie mogła ona wpłynąć na obecny kształt nazwy tej wsi. Tezę Kamińskiej pozwoliłem więc sobie poddać w wątpliwość i skłonić się ku stanowisku Hrabca.

Zdaniem Jana Piotra Dekowskiego, autora książki "Opoczno i okolice". Klew w 1428 roku stanowił własność Klemensa Skórkowskiego. Podając za "Regestrem Diecezjów Franciszka Czaykowskiego czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784", w 1784 roku miejscowość administracyjnie należała do powiatu opoczyńskiego w województwie sandomierskim i była własnością subdelegata Brzeskiego. Autor jest zdania, że prawdopodobnie chodzi o Ignacego Brzeskiego herbu Oksza, subdelegata grodzkiego nowokorczyńskiego. Według Dekowskiego, w 1979 roku wieś należała do Franciszka Brzeskiego, skarbnika nurskiego. W tym czasie był tu dwór, browar, karczma oraz 15 chałup chłopskich.

W słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich” znajduje się wzmianka na temat danych demograficznych w Klewie w 1827 roku. Było tu wtedy 40 domów 249 mieszkańców, zaś w 1883 roku 51 zabudowań mieszkalnych i 291 ludzi. Wtedy też na terenie wsi było 664 mórg ziemi dworskiej i 499 mórg włościańskiej. W XIX wieku wieś wchodziła w skład dóbr Antoniego Fraenkla.

W XX wieku wieś była dwukrotnie zniszczona. W grudniu 1914 roku, w czasie przygotowań frontowych, rozebrano tu znaczną część budynków. W czasie ostatniej wojny Klew znajdował się na szlaku partyzanckim. Przebywali tu partyzanci z różnych ugrupowań, mieli tu także swój szpital. 16 sierpnia1944 roku w miejscowości doszło do starcia miedzy partyzantami a gestapowcami, którzy przybyli tu, aby przeprowadzić aresztowania. Zginęli wówczas prawie wszyscy gestapowcy. W dwie godziny później pojawiło się wojsko niemieskie, prowadząc przed soba jako osłone ludność polska. Doszło do walki, w której Niemcy ponieśli klęskę. Część ich wycofała się w kierunku Wolicy i Siucic. W sierpniu tegoż roku samoloty niemieckie rozpoczęły bombardowanie Klewa i Sulborowic. Obie wsie w 80 % zostały zniszczone. W Klewie byli tylko ranni, a w Sulborowicach zaś 14 osób zostało zabitych, nie brakowało też rannych.

Jak już wcześniej wspomniałam, w malowniczej okolicy znajduje się wzniesienie o nazwie Diabla Góra. Położona jest wśród lasów mieszanych, na granicy powiatu opoczyńskiego i koneckiego i sięga 285 m n.p.m. Na szczycie góry i na stokach zalegają szczerniałe bryły piaskowca, które zapewne dały początek fantastycznej opowieści ludowej o próbie budowania tutaj piekła przez diabły. Z nią wiąże się również przysłowie: "Gdy od Diablej Góry idą chmury to dzień dżdżysty i ponury". Już od XV wieku znane były kamieniołomy usytuowane w obrębie góry, zwłaszcza w północnych partiach, np. Góra Skórkowska.

W czasie I wojny światowej Diabla Góra była poważnym punktem strategicznym w czasie walk frontowych na odcinku Inowłódz-Bratków-Skórkowice. W latach 1943-1944 oddziały partyzanckie różnych ugrupowań stoczyły na niej lub w jej pobliżu szereg walk i hitlerowskim najeźdżcą. Zwycięska bitwa batalionu GL im. gen. Bema stoczona została w październiku 1943 r.. Brały w niej udział grupy "leśnych chłopców": pierwszą dowodził "Józek"- Władysław Kowalczyk, drugą "Kruk"- Stefan Stelak, trzecią, złożoną z partyzantów radzieckich, "Jasza" Salnikow. W 1944 r. doszło do trzech więksych walk: 14 stycznia oddziały AK "Wicher" i "Burza" urządziły zasadzkę na niemiecką ekspedycję karną. 6 lipca odziały AK "Burza" i radziecki oddział Gonczarowa zaatakowały żandarmów prowadzących obławę, a następnie wyrwały się z okrążenia. Wreszcie 16 sierpnia, formujący się w tych stronach pułk AK, zlikwidował grupę żandarmów i odparł natarcie dużego oddziału hitlerowskiego. Dla uczczenia walk partyzanckich i poległych partyzantów został wzniesiony pomnik u wschodniego podnóża Diablej Góry, a na jej szczycie krzyż.

Historia szkoły

Szkoła Podstawowa w Klewie leży u podnóża Diablej Góry w województwie łódzkim, powiat Opoczno, gmina Żarnów. Znajduje się ona w dużym kompleksie leśnym,w którym miały miejsce walki oddziałów partyzanckich w czasie powstania styczniowego w 1863r .oraz w czasie II wojny światowej.

Pierwsze informacje o założeniu szkoły przez władze powiatu i gminne na terenie Klewa datują się na rok 1955.

W latach późniejszych szkoła była Filią Szkoły Podstawowej w Skórkowicach.Dopiero po staraniach władz lokalnych i miejscowej ludności Szkoła Podstawowaw Klewie jako odrębna placówka została założona 1993r.i stała się PUBLICZNĄ SZKOŁĄ PODSTAWOWĄ

o nazwie:   SZKOŁA PODSTAWOWA W KLEWIE

Szkoła stała się samodzielną placówką z klasami I-VI. Stanowisko dyrektora objęła pani Maria Domańska i pełni tę funkcję do dziś. Szkoła obejmuje swoim obwodem następujące miejscowości: Klew, Skórkowice, Ruszenice, Chorzew, Afrykę, Dąbie, Młynek, Porębę, Skumros i za zgodą gminy Aleksandrow - Brzezie.